Ο Κυκεώνας της κρίσης που συνεχίζει να «σαρώνει» την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, έχει εξαναγκάσει πολλούς Έλληνες να ακολουθήσουν διαφορετικά εργασιακά «μονοπάτια» από αυτά που εξαρχής επέλεξαν βάση προσωπικών κλίσεων ή σπουδών και απασχολούνται εργασιακά σε θέσεις που δεν τους αντιπροσωπεύουν. Ένα ποσοστό όμως του πληθυσμού που ανήκει στο εργασιακό δυναμικό του ιδιωτικού τομέα, ακολουθώντας τις ευρωπαϊκές τάσεις, επέλεξε να μετατρέψει την ψυχαγωγική του ενασχόληση σε μέσο απόκτησης επιπροσθέτου εισοδήματος «χτίζοντας» μάλιστα κάποιες φορές πάνω σε αυτή, μια επιτυχημένη καριέρα!
Είναι γεγονός πως εργασιακός τομέας στην Ελλάδα συνεχίζει να «αιμορραγεί»: σύμφωνα με στοιχεία που ανακοίνωσε η ΕΛΣΤΑΤ (Ελληνική Στατιστική Αρχή), το α΄τρίμηνο του 2019, η ανεργία ανήλθε στο 19,2%, «φιγουράροντας» στην πρώτη θέση μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παράλληλα, επίσημα στοιχεία της ιδίας, καταδεικνύουν πως τα τελευταία εφτά χρόνια μετανάστευσαν στο εξωτερικό περισσότεροι από 700.000 Έλληνες Υπήκοοι κυρίως νέοι, με σκοπό την αναζήτηση μιας αξιοπρεπούς καριέρας στη διεθνή αγορά εργασίας.
Λόγω της εγχώριας «διάχυτης» δυσχέρειας, μέρος των Ελλήνων που λαμβάνουν πενιχρές οικονομικές απολαβές για τη βασική τους εργασία, μη μπορώντας να εξασφαλίσουν τα «προς το ζην», στρέφεται όλο και περισσότερο στην αξιοποίηση των προσωπικών χόμπι ως πηγή εξτρά εσόδων.
Μορφές ψυχαγωγικής ενασχόλησης όπως η φωτογραφία, η μαγειρική, η ζωγραφική, η ζαχαροπλαστική, το θέατρο, η μουσική, ο χορός, οι χειροποίητες κατασκευές, η δημιουργία κοσμημάτων, η γυμναστική, το blogging, τα social media, η συγγραφή (και όχι τα χόμπι όπως..η συλλογή γραμματοσήμων ή.. πεταλούδων) μπορούν να αποτελέσουν κάλλιστα, εξαιρετικές πηγές επιπρόσθετου εισοδήματος.
Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε η κάρτα Visa σε πανελλαδική βάση σε δείγμα 1.000 ατόμων με θέμα ”Το Χόμπι ως Πηγή Εισοδήματος” το ένα τρίτο περίπου των συμμετεχόντων ήδη αξιοποιεί το χόμπι του προκειμένου να αποκομίσει επιπλέον έσοδα, με το γενικό πληθυσμό να ασχολείται κυρίως με μορφές ψυχαγωγικής ενασχόλησης που αφορούν σε καθημερινές ασχολίες που έχουν να κάνουν με το σπίτι (33%), την ομορφιά (16%) αλλά και τα καλλιτεχνικά (14%). Μάλιστα οι εργαζόμενοι που επιθυμούν να ξεκινήσουν στο επόμενο χρονικό διάστημα την αξιοποίηση του χόμπι τους ως μέσο επιπλέον οικονομικής υποστήριξης, προέρχονται κυρίως από την ηλικιακή ομάδα 30-50 ετών, που συσχετίζεται άμεσα με τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης. Μέσω της διερεύνησης της εκμετάλλευσης, της ενασχόλησης και των χόμπι από το δείγμα που συμμετείχε στην εν λόγω έρευνα προέκυψαν 3 ομάδες:
Το 59% των συμμετεχόντων έχει κάποιο χόμπι (ανεξαρτήτως αν αποτελεί πηγή εισοδήματος ή όχι), ενώ η δεύτερη ομάδα αφορά στους μικροεπιχειρηματίες με ποσοστό 13%, που περιλαμβάνει τόσο τις νεαρές ηλικίες (18-24 ετών) όσο και τις μεγαλύτερες (55-64) που εκμεταλλεύεται κυρίως χόμπι όπως η διδασκαλία με ποσοστό 15% και οι οικοδομικές εργασίες με 11% με τα οποία δεν ασχολείται ο πληθυσμός, όμως πληρώνει για να δεχθεί υπηρεσίες που σχετίζονται με αυτά. Το 33% των μικροεπιχειρηματιών ασχολείται με εργασίες που αφορούν κυρίως στο σπίτι και το 15% με τέχνες όπως η διακόσμηση και η φωτογραφία. Η τρίτη ομάδα αφορά στους μελλοντικούς επιχειρηματίες (17%) με ένα κοινό ηλικίας 18-34 ανώτερης μόρφωσης, κάτοικοι κυρίως Αθηνών οι λοιπών αστικών κέντρων με κύριες ασχολίες που έχουν προοπτική εισοδήματος το babysitting (11%), το μαγείρεμα (9%) και τα ταξίδια 12%. Μάλιστα οι μικροεπιχειρηματίες ή οι μελλοντικοί επιχειρηματίες, συναντούν δυσκολία στην προσπάθεια απήχησης της ιδέας τους (52%) αλλά και κατά την εύρεση χρηματοδότησης (44%) ενώ στην αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των καναλιών προώθησης η πιο αποτελεσματική είναι η επικοινωνία δια στόματος (20%). Γα τους ήδη μικροεπιχειρηματίες, η online διαφήμιση κατέχει ποσοστό 16%, η χρήση του e-commerce 6%, ενώ στην προώθηση της ιδέας παίζουν ρόλο οι προσωπικές επαφές (18%) και η χρήση των Social Media (16%).
Τα συγκεκριμένα ποσοστά είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά. Αν βέβαια ο εργαζόμενος καταφέρει δε να μετατρέψει τη ψυχαγωγική του ενασχόληση σε βασική μορφή εργασίας, εκτός από τη βελτίωση των οικονομικών του, υπάρχει σωρεία θετικών επιπτώσεων στον ίδιο, βελτιώνοντας κατά πολύ το εργασιακό του γίγνεσθαι. Λογικό είναι πως η χρονική σπατάλη σε εργατοώρες αποτελεί ζήτημα μείζονος σημασίας για τον κάθε εργαζόμενο οπότε δουλεύοντας για κάτι που τον ευχαριστεί, (κάνοντας το χόμπι επάγγελμα) γίνεται πιο παραγωγικός, ευτυχισμένος και αποδοτικός, «γεννώντας» πιθανά και νέες επιχειρηματικές ιδέες, που θα τον οδηγήσουν σε ανεξερεύνητα εργασιακά «μονοπάτια». Συμπληρωματικά η μετατροπή του χόμπι σε οποιαδήποτε μορφή απασχόλησης αποτελεί ιδιαίτερα θετική και αποτελεσματική επιλογή, αφού έρευνα της Deloitte Shift Index, έδειξε πως το 80% των εργαζομένων είναι δυσαρεστημένοι από τη δουλειά τους.
Όσοι βέβαια ενδιαφέρονται να εξελίξουν την ψυχαγωγική τους ενασχόληση σε «πηγή» επιπρόσθετου εισοδήματος, θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι πως η κερδοφορία μπορεί να αργήσει χρονικά και να μην είναι τόσο άμεση, να είναι «εξοπλισμένοι» με υπομονή και επιμονή, όρεξη και ενέργεια για να έχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Οι δύσκολες εργασιακές συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα βάζουν «φρένο» στα όνειρα και στις φιλοδοξίες των Ελλήνων εργαζομένων, όμως ένα ποσοστό εξ αυτών, «υιοθετώντας» διαφορετικές κατευθύνσεις ψυχαγωγικής ενασχόλησης που απαιτούν εξειδίκευση ή κάποια ειδική γνώση, κατάφεραν να τις εξελίξουν εργασιακά, αυξάνοντας έτσι τις χρηματικές του απολαβές.
“Αν κάνεις την εργασία που αγαπάς δεν θα χρειαστεί να δουλέψεις ούτε μια μέρα στη ζωή σου!” – Κομφούκιος
