Καθώς οι οικονομίες ανακάμπτουν αργά, παραμένει η απειλή ανανεωμένων κυμάτων κορονοϊού. Η αβεβαιότητα θα παραμείνει για πολλούς μήνες, οπότε θα είναι σχεδόν αδύνατο να προσδιορίσουμε την ηγεσία στη «νέα πραγματικότητα» και πως οι ηγέτες πρέπει να τη διαχειριστούν.
Ο κορονοϊός έχει κλονίσει αδιαμφισβήτητα ολόκληρη τη φύση της εργασίας. Αυτή η πανδημία έχει δημιουργήσει μια από τις πιο ασταθείς παγκόσμιες οικονομίες της εποχής μας. Σε περιόδους κρίσης, η σωστή ηγεσία είναι πιο σημαντική από ποτέ. Η ιστορία έχει δείξει ότι πολλοί μεγάλοι ηγέτες έχουν αναδυθεί από τις αντιξοότητες.
Στο νέο τοπίο που διαμορφώνεται οι ηγέτες προσπαθούν να διαχειριστούν όχι μόνο τον οικονομικό αντίκτυπο (τόσο για τους οργανισμούς που συνεχίζουν τη λειτουργία τους όσο και για τους οργανισμούς που βρίσκονται σε αναστολή λειτουργίας), αλλά και την ανασφάλεια που υπάρχει για τη σωματική και την ψυχική υγεία των ανθρώπων τους.
Για τους ηγέτες, η πρόκληση της καθοδήγησης των ανθρώπων εν μέσω της αβεβαιότητας στη νέα πραγματικότητα φέρνει τις διαχρονικές ιδιότητες τους πιο μπροστά. Η ενσυναίσθηση και η ευελιξία είναι πολύ σημαντικά χαρακτηριστικά της ηγεσίας αυτή τη στιγμή. Όταν οι εργαζόμενοι βιώνουν ξαφνικές αλλαγές, όπως η ανάγκη της εξ αποστάσεως εργασίας ή σε πολύ περιορισμένους χώρους εργασίας για μεγάλο χρονικό διάστημα, αυτές οι ιδιότητες είναι ακόμη πιο απαραίτητες για να διατηρήσουν τις ομάδες συνεκτικές, αφοσιωμένες και παρακινημένες.
Ηγέτης είναι εκείνος που επηρεάζει το άμεσο περιβάλλον του. Ηγέτης, εν ολίγοις, σημαίνει να στέκεσαι στο ύψος των περιστάσεων. Ηγέτης σημαίνει να δίνεις ολοκληρωμένη και σωστή πληροφόρηση στους γύρω σου. Οι ηγέτες πρέπει επίσης να είναι ευέλικτοι, αλλάζοντας όχι μόνο τα σχέδια και τα χρονοδιαγράμματα εργασίας αλλά και το δικό τους στυλ ηγεσίας. Στη νέα πραγματικότητα, είναι πιθανό να απαιτηθούν διαφορετικά στυλ ηγεσίας.
Ηγεσία στη «νέα πραγματικότητα» | Η αβεβαιότητα του Maslow:
Η αυξανόμενη σημασία του σκοπού συνδέεται συχνά με τη γνωστή σε όλους μας ιεραρχική πυραμίδα αναγκών του Maslow, η οποία δείχνει πώς οι ανάγκες εξελίσσονται από φυσιολογικές/βιολογικές (π.χ. φαγητό, ζεστασιά, καταφύγιο) σε ανάγκες ασφαλείας, κοινωνικής αποδοχής, αυτοεκτίμησης και τελικά αυτοπραγμάτωσης. Ενώ μέχρι τώρα εστιάζαμε στην αυτοπραγμάτωση, πλέον -λόγω της πανδημίας- επιστρέψαμε στις βασικές μας ανάγκες. Όπως πάντα, οι καλύτεροι ηγέτες των εταιρειών θα δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στις ανάγκες των υπαλλήλων, των πελατών και ευρύτερα της κοινωνίας. Στην Ελλάδα και στον κόσμο, υπάρχουν παραδείγματα αλυσίδων ξενοδοχείων που «μεταμορφώνονται» σε κέντρα υγείας, αλυσίδες γρήγορου φαγητού που παρέχουν δωρεάν φαγητό στους νοσηλευτές και τους γιατρούς των νοσοκομείων, εταιρείες από όλους τους κλάδους της οικονομίας που κάνουν δωρεές τεχνολογικού και ιατρικού εξοπλισμού για την υποστήριξη των δομών υγείας και εκπαίδευσης κά.
Σε αυτές τις κρίσιμες περιόδους, η έννοια της αποτελεσματικής ηγεσίας αποκτά μία απολύτως καθοριστική διάσταση. Ο ηγέτης καλείται να κινηθεί γρήγορα και να δημιουργήσει ένα παρόν και ένα μέλλον με επίκεντρο τον άνθρωπο. Πρέπει να δείξει ενδιαφέρον για τη ζωή των συναδέλφων του ώστε αυτοί να αισθάνονται ψυχολογική ασφάλεια και στήριξη.
Αυτή η κρίση και η «νέα πραγματικότητα» μπορεί να είναι περίεργη και τρομακτική. Αλλά είναι ευκαιρία για τους ηγέτες να προωθήσουν την ηγετική τους ικανότητα σε μεγαλύτερη κλίμακα, να επαναφέρουν τις αξίες και τις προτεραιότητες του οργανισμού ή της επιχείρησης και τέλος να αναπτύξουν νέες ικανότητες για ανθεκτικότητα στο εργατικό δυναμικό αλλά και στην δική τους ηγεσία.
