Οι γυναίκες στο χώρο εργασίας τους, ακόμα και σήμερα, συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν αδικίες, ανισότητες και διακρίσεις. Φαινόμενα όπως σεξουαλική παρενόχληση στον εργασιακό χώρο, απολύσεις λόγω εγκυμοσύνης, σπάνια ανάληψη ηγετικών θέσεων από γυναίκες, μισθολογική διαφορά μεταξύ των δύο φύλων είναι, δυστυχώς, οικεία σε όλους μας. Αν και οι γυναίκες έχουν σημειώσει μεγάλη πρόοδο στον χώρο εργασίας, υπάρχει ακόμη αρκετή δουλειά που πρέπει να γίνει.
Στερεότυπα με βάση το φύλο έναντι των γυναικών σε θέσεις εξουσίας έχουν βαθιά τις ρίζες τους στην πατριαρχική κοινωνία της σύγχρονης Ελλάδας. Παράλληλα δεν υπάρχει κάποια θεσμική ρύθμιση ή συντονισμένη δράση για την εξάλειψη των αρνητικών στερεοτύπων στις θέσεις διευθυντικών στελεχών, τουλάχιστον στον ιδιωτικό τομέα. Από την άλλη πλευρά, είναι επιτακτική ανάγκη για την Ελλάδα να συντελέσει στην επαγγελματική εξέλιξη των γυναικών στον επιχειρηματικό κόσμο.
Η γυναίκα μπορεί πλέον να είναι περισσότερο ανεξάρτητη και αυτόνομη παρόλα αυτά παραμένουν πολλά στερεότυπα σχετικά με τις ικανότητες, τον ρόλο μητρότητας και τη θέση που κατέχουν οι γυναίκες στον χώρο εργασίας.
Η Ελλάδα κατατάσσεται τα τελευταία χρόνια, σταθερά στην τελευταία θέση του Ευρωπαϊκού Δείκτη για την Ισότητα των Φύλων, με μέσο όρο βαθμολογίας 51,2/100, σε αντιδιαστολή προς τον ευρωπαϊκό μέσο όρο του 67,4/100.
Σύμφωνα με έρευνα “Breaking the Glass Ceiling” που διενεργήθηκε με πρωτοβουλία της Vodafone, τη συμβολή και επιμέλεια του Alba Graduate Business School, The American College of Greece και του Οργανισμού για την Επαγγελματική Ενδυνάμωση των Γυναικών Women On Top, το 67% των γυναικών έχει βιώσει διακρίσεις στον εργασιακό χώρο λόγω φύλου.
Η έρευνα επιβεβαιώνει την ύπαρξη της έμφυλης ανισότητας σε σημαντικό μερίδιο του εταιρικού περιβάλλοντος στην Ελλάδα, ενώ παράλληλα καταγράφει χάσμα ως προς το βαθμό και την αιτιολόγηση που αποδίδουν επιχειρήσεις και εργαζόμενες στο ζήτημα αυτό.
Οι γυναίκες στο χώρο εργασίας: Αποτελέσματα έρευνας
Έμφυλες διακρίσεις
-
- 4 στις 10 γυναίκες απάντησαν πως έχουν κληθεί συχνά, κατά τη διάρκεια συνέντευξης, να απαντήσουν σε ερώτηση για την οικογενειακή τους κατάσταση, ενώ 7 στις 10 έχουν βρεθεί σε αυτή τη θέση τουλάχιστον κάποιες φορές
- 5 στους 10 συμμετέχοντες – εκπροσώπους επιχειρήσεων θεωρούν ότι ο αντίκτυπος δεν είναι ούτε θετικός ούτε αρνητικός, το φύλο δηλαδή δεν έχει επίπτωση στη θέση μιας γυναίκας στο εργασιακό περιβάλλον
Ενασχόληση των γυναικών με την τεχνολογία
9 στις 10 γυναίκες διαφωνούν απόλυτα με τη δήλωση πως δεν έχουν τις τεχνολογικές/ψηφιακές δεξιότητες που απαιτούνται για την ανάληψη θέσεων ευθύνης ή ανταγωνιστικών θέσεων
Στον κόσμο των επιχειρήσεων, είναι θετικά τα ευρήματα που σχετίζονται με την ετοιμότητα και ικανότητα των γυναικών για απασχόληση σε ρόλους που απαιτούν τεχνολογικές / ψηφιακές δεξιότητες ή σε επαγγέλματα STEM. Αναγνωρίζεται ωστόσο πως οι γυναίκες αποθαρρύνονται να ακολουθήσουν αυτές τις κατευθύνσεις.
Δεξιότητες, εκπαίδευση και ανάπτυξη
-
- 8 στις 10 γυναίκες θεωρούν πως οι εργοδότες τους δεν καλύπτουν επαρκώς τις εκπαιδευτικές τους ανάγκες
- Μόλις το 18% των συμμετεχουσών γυναικών έχουν πρόσβαση σε προγράμματα καθοδήγησης εντός της επιχείρησης (mentoring)
Μισθολογικό χάσμα
Οι γυναίκες που ερωτήθηκαν αξιολογούν σε ποσοστό που αγγίζει το 80% ότι υπάρχει ανισότητα αμοιβών μεταξύ γυναικών και ανδρών με τα αντίστοιχα προσόντα. Η ανισότητα αυτή αφορά κυρίως στη βασική αμοιβή για την εργασία, καθώς θεωρείται ότι οι διακρίσεις αμβλύνονται σε θέματα αυξήσεων και bonus.
Bία και παρενόχληση στην εργασία
-
- Υπάρχει ασάφεια σε σχέση με το τι ορίζεται ως σεξουαλική παρενόχληση: οι γυναίκες γίνονται αποδέκτριες συμπεριφορών και χειρονομιών που δεν νιώθουν πάντα ότι μπορούν να αξιολογήσουν, πόσο μάλλον να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους γι’ αυτές
- Μόλις 3 στις 10 επιχειρήσεις εφαρμόζουν προγράμματα εκπαίδευσης των εργαζομένων για την πρόληψη της βίας και της σεξουαλικής παρενόχλησης
Σαφώς, τα επιτεύγματα του γυναικείου αγώνα είναι πολλά και σημαντικά και η σύγχρονη γυναίκα χαίρει καλύτερης μεταχείρισης από παλαιότερες εποχές, έχοντας πλέον περισσότερα δικαιώματα. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης ώστε να επιτευχθεί πραγματική ισότητα των φύλων και να εξαλειφθούν κάθε είδους διακρίσεις κι ανισότητες εις βάρος του γυναικείου φύλου.
Είναι προς όφελος της σύγχρονης κοινωνίας, αγοράς και δομής, οι γυναίκες στο χώρο εργασίας να αντιμετωπίζονται πάντοτε ισότιμα και να τους δίνονται οι ίδιες ευκαιρίες για μόρφωση, εκπαίδευση, εξέλιξη κι ανέλιξη.