Γενικά

Η ιστορία επαναλαμβάνεται λέει το γνωστό ρητό. Μπορούμε να μάθουμε κάτι από αυτήν; Μπορούμε να προφυλαχθούμε; Μπορούμε να αποφύγουμε λάθη; Εντέλει μπορούμε να προβλέψουμε το μέλλον διαβάζοντας για το παρελθόν; Ποια η ομοιότητα και τα κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ Κορωναϊού COVID 19 και Ισπανικής γρίπης H1N1, στις επιπτώσεις που έχουν στην οικονομία και την εργασία; Δύο πανδημίες που αναπτύχθηκαν μέσω ενός ιού μεταδιδόμενου από ζώα, θερίζουν ηγέτιδες οικονομίες και την παγκόσμια εργασία. Το πρώτο κρούσμα Η1Ν1 στην Ελλάδα εντοπίστηκε το 1918 στην Πάτρα, ενώ το μεγαλύτερο πλήγμα δέχθηκε η Σκύρος με το ένα τρίτο του πληθυσμού να πεθαίνει. Η Θεσσαλονίκη είχε του περισσότερους νεκρούς στην επικράτεια μετρώντας 5.284 θανάτους. Παγκοσμίως υπολογίζεται ότι πέθαναν πάνω από 50 εκατομμύρια άνθρωποι από τον ιό της Ισπανικής γρίπης Η1Ν1. Ο απολογισμός του COVID-19 ακόμα αναμένεται. Κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ Κορωναϊού COVID-19 και Ισπανικής γρίπης H1N1 Η φυσική απόσταση μεταξύ ανθρώπων, η απαγόρευση συναθροίσεων, η χρήση μάσκας, το κλείσιμο των συνόρων και η καραντίνα είναι κλασσικά μέτρα πρόληψης από τότε. Lockdown Η επιβράδυνση των οικονομιών ανά των κόσμο είναι κοινό χαρακτηριστικό των δύο επιδημιών. Ο φόβος για τον ιό, τα περιοριστικά μέτρα και η μείωση της προσφοράς αλλά και της ζήτησης εργαζομένων έχουν άμεσο οικονομικό αντίκτυπο στις εκάστοτε κοινωνίες. Η πλασματική αύξηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ παρατηρείται για μία ακόμα φορά. Σχετική αναφορά θα βρείτε εδώ. Ρατσισμός Στην Ευρώπη και την Αμερική πρίν κάνει την εμφάνισή του ο Κορωναϊός, ο κόσμος απέφευγε τους Ασιάτες, καθώς από διάφορους θεωρήθηκε ως Κινεζικός ιός. Στη Βραζιλία ο Η1Ν1 ονομάστηκε Ισπανική γρίπη και στη Σενεγάλη Βραζιλιάνικη γρίπη. Πρόοδος Εν μέσω Κοροναιού αναπτύχθηκε ραγδαία η τεχνολογία στην καθημερινή της χρήση. Τηλεργασία, αγορές μέσω eshop, τραπεζικές συναλλαγές online κλπ. Κατά τη διάρκεια της Ισπανικής γρίπης συστήθηκε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας! Αλληλεγγύη Θετικά ανθρώπινα χαρακτηριστικά βγήκαν πάλι στην επιφάνεια όπως η αλληλεγγύη και η δοτικότητα/προσφορά σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Το βασικότερο όλων από τα κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ Κορωναϊού COVID-19 και Ισπανικής γρίπης Η1Ν1 είναι ότι η ανθρωπότητα θα προχωρήσει τόσο από επιλογή όσο και εξ’ ανάγκης. Η ιστορία δείχνει ότι οι οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας της Ισπανικής γρίπης ήταν κυρίως βραχυπρόθεσμες. Επιχειρήσεις που συνδέονταν με υπηρεσίες ψυχαγωγίας επλήγησαν δραματικά αλλά επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος παρουσίασαν εντυπωσιακά θετικά αποτελέσματα. Σύμφωνα με μελέτες της αμερικανικής FED οι οικονομίες που επλήγησαν περισσότερο ήταν αυτές των χωρών με τη μεγαλύτερη έκθεση στον ιό της Ισπανικής γρίπης. Παράλληλα όμως, οι περιοχές που έλαβαν εγκαίρως δραστικά περιοριστικά μέτρα είδαν και τη μεγαλύτερη αύξηση στην απασχόληση μετά το τέλος της πανδημίας. Στην Ελλάδα η κυβέρνηση έχει κατηγορηθεί για την επιβολή αυστηρών μέτρων για την αντιμετώπιση του Κορωναϊού. Αν επαληθευθεί η ιστορία μπορούμε να μιλάμε για σωστή διαχείριση της κρίσης με βάση τα κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ Κορωναϊού COVID-19 και Ισπανικής γρίπης Η1Ν1.

Στο διάστημα που διανύουμε δύο είναι τα καίρια θέματα που απασχολούν όλο τον πλανήτη. Αναμφίβολα ο κοροναιός COVID-19 είναι το νούμερο ένα, αλλά στη δεύτερη θέση φιγουράρουν με διαφορά οι Αμερικανικές εκλογές 2020 καθώς και οι εύθυμες δηλώσεις Τράμπ. Οι εκλογές στην Αμερική του 2020 είναι σημαντικές για όλο τον πλανήτη καθώς η Αμερική εξακολουθεί να είναι η παγκόσμια δύναμη με την μεγαλύτερη επιρροή σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου. Μπορεί η Κίνα να ξεπέρασε την Αμερική σε απόλυτα νούμερα στις εξαγωγές, το αμερικανικό δολάριο όμως και η οικονομία της χώρας επηρεάζουν βαρύτατα το παγκόσμιο γίγνεσθαι. Ο πρόεδρος Τράμπ στα τέσσερα χρόνια θητείας του προώθησε τον συντηρητισμό και έκλεισε τα σύνορα της χώρας (μεταφορικά και κυριολεκτικά) πετυχαίνοντας κάποια αξιοσημείωτα νούμερα για τον λαό της. Αυτό ίσως δικαιολογεί και τη δημοφιλικότητα που εξακολουθεί να απολαμβάνει εντός της χώρας. Η φιλελεύθερη οικονομική πολιτική που ακολούθησε, με χαμηλούς φόρους και μικρότερο κράτος, έδωσε τα αποτελέσματα που εργοδότες και εργαζόμενοι θέλουν. Ο δείκτης Dow Jones συνέχισε την ανοδική πορεία που είχε από την εποχή του Ομπάμα Ο δείκτης της ανεργίας συνέχισε την πτωτική του πορεία και μάλιστα λένε ότι έπιασε ιστορικά χαμηλά των τελευταίων 50 χρόνων. H ραγδαία αύξηση το 2020 οφείλεται στην πανδημία. Οι μισθοί στη χώρα αυξήθηκαν. Η απότομη αύξηση που παρατηρείται τον Αύγουστο του 2020 είναι πλασματική καθώς με καθυστέρηση βλέπουμε το αποτέλεσμα των απολεσθέντων χαμηλόμισθων θέσεων εργασίας την περίοδο της πανδημίας. Οι εναπομείνασες θέσεις εργασίας είχαν υψηλότερο μέσο μισθό! Οι Αμερικανικές εκλογές 2020 θα αναδείξουν τον 46ο πρόεδρο της Αμερικανικής δημοκρατίας, ο οποίος καλείται να αντιμετωπίσει ολοκληρωτικά τον COVID-19 αλλά και να κρατήσει την οικονομία της Αμερικής τουλάχιστον στο επίπεδο που είναι σήμερα. Η ανεργία αναμένεται να αυξηθεί σε παγκόσμιο επίπεδο (εξαιτίας του Κοροναιού), το στοίχημα είναι τώρα πόσο γρήγορα μπορεί να επανέλθει ώστε να αποφευχθούν μεγαλύτερα προβλήματα. Ο Τράμπ στην τελευταία προεκλογική του καμπάνια υποσχέθηκε 10 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας σε 10 μήνες, υποδηλώνοντας την βραδεία ανάκαμψη που αναμένεται. Αρκεί να υπολογίσουμε ότι στο δίμηνο Απριλίου – Μαΐου στην Αμερική χάθηκαν 22 εκατομμύρια θέσεις εργασίας! Επομένως Τράμπ ή Μπαίντεν όποιος και να κερδίσει τις Αμερικανικές εκλογές 2020, θα βρει μπροστά του μία οικονομία επιβαρυμένη με την ανεργία σε υψηλούς ρυθμούς.

Η πλουσιότερη γυναίκα στον κόσμο είναι 50 ετών και είναι μυθιστοριογράφος, δισεκατομμυριούχος και φιλανθρωπικός επιχειρηματίας. Πρόκειται για την Μακένζι Σκοτ,  συγγραφέας, φιλάνθρωπος και πρώην σύζυγος του ιδρυτή της Amazon, Τζεφ Μπέζος, η οποία είναι η πλουσιότερη γυναίκα στον κόσμο μετά την πρόσφατη «εκτόξευση» των μετοχών τεχνολογίας που την μετέφερε στις ανώτερες βαθμίδες στη γυναικεία επιχειρηματικότητα. Γυναικεία επιχειρηματικότητα, ποια είναι η ιστορία γύρω από την Μακένζι Σκοτ; Καθώς ο Τζεφ Μπέζος ξεκίνησε να χτίζει την Amazon από το γκαράζ του σπιτιού του και να την μετατρέπει σε μία από τις πιο ισχυρές εταιρείες στον κόσμο, λίγα πράγματα γνωρίζαμε για τη σύζυγό του, Μακένζι Σκοτ. Μία συγγραφέας και μητέρα τεσσάρων παιδιών που ήταν και η πρώτη εργαζόμενη της Amazon, όταν ακόμα η έδρα της ήταν στο γκαράζ του σπιτιού της. Η Σκοτ μεγάλωσε πλουσιοπάροχα, σε ένα αρχοντικό στην Καλιφόρνια. Ο πατέρας της διοικούσε μία εταιρεία επενδύσεων στο Σαν Φρανσίσκο, ενώ η μητέρα της ήταν ανέκαθεν ενεργή στη φιλανθρωπική σκηνή. Έπειτα από πολλά προβλήματα που δημιουργήθηκαν στη καριέρα του πατέρα της, η Σκοτ ήρθε αντιμέτωπη με τα οικονομικά προβλήματα της οικογένειας της. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον, έπρεπε να εργάζεται σε πολλές διαφορετικές δουλειές ώστε να ανταπεξέλθει οικονομικά. Ωστόσο το όνειρο της ήταν να γίνει συγγραφέας. Μετά την αποφοίτησή της, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη και ξεκίνησε την καριέρα της στην Πολυεθνική DE Shaw & Co, όπου και γνώρισε το πρώην σύζυγό της. Το 1994, παραιτήθηκαν και οι δύο από τη δουλειά τους και ξεκίνησαν το επιχειρηματικό τους σχέδιο για ένα online κατάστημα πώλησης βιβλίων. Για την Σκοτ τα βιβλία ήταν τέχνη και για το σύζυγό της, ευκαιρία. Ο Μπέζος και η Σκοτ ​​που ξεκίνησαν την επιχείρηση στο γκαράζ τους, μετακόμισαν τελικά στο υποβαθμισμένο γραφείο σε ένα βιομηχανικό τμήμα του Σιάτλ. Η Σκοτ εργάστηκε ως λογιστής και διαχειριστής της εταιρείας. Ακόμα και μετά το διαζύγιο τους, το οποίο αποτέλεσε δημόσια υπόθεση και σκάνδαλο, η Σκοτ παρέμεινε στο προσκήνιο, με χαμηλό προφίλ. Πλέον είναι μία από τις πλουσιότερες γυναίκες στον κόσμο, η οποία τον Ιούλιο έδωσε 1.7 δισεκατομμύρια δολάρια σε μη κερδοσκοπικές οργανώσεις αποδεικνύοντας για ακόμη μία φορά την φιλανθρωπία της. Αυτές οι δωρεές περιλάμβαναν δώρα σε ιστορικά μαύρα κολέγια και πανεπιστήμια. «Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία στο μυαλό μου ότι ο προσωπικός πλούτος του οποιουδήποτε είναι προϊόν μιας συλλογικής προσπάθειας και των κοινωνικών δομών που παρέχουν ευκαιρίες σε κάποιους ανθρώπους και εμπόδια σε αμέτρητους άλλους», ανέφερε μεταξύ άλλων στην ανακοίνωση που είχε εκδώσει τότε. Η περιουσία της Μακένζι Σκοτ εκτιμάται πλέον στα 68 δισεκατομμύρια δολάρια, με συνέπεια να ξεπεράσει την κληρονόμο της L’Oreal, Φρανσουάζ Μπετανκούρ Μέγιερ (66,8 δισ. δολάρια). Η Μακένζι Σκοτ είχε λάβει το ένα τέταρτο των μετοχών του Μπέζος στην Amazon, στο πλαίσιο του διακανονισμού για το διαζύγιό τους, το 2019. Έτσι, απέκτησε το 4% της εταιρείας, ποσοστό που άξιζε πάνω από 35 δισεκατομμύρια τότε. Η ήσυχη λογοτεχνική 50χρονη δισεκατομμυριούχος, έγινε μία από τους πιο σημαντικούς φιλάνθρωπους στον κόσμο και που έθεσε ένα νέο νόημα στη γυναικεία επιχειρηματικότητα.

Ένα τοξικό εργασιακό περιβάλλον είναι κάτι περισσότερο από μία δουλειά που δεν ευχαριστεί. Σε όλους έχει συμβεί να έχουμε μία κακή μέρα στη δουλειά μας, μία δύσκολη εβδομάδα ακόμη και ένα δύσκολο μήνα. Ίσως να οφείλεται στην κίνηση στο δρόμο, σε μία κακή παρουσίαση ή σε μία διαφωνία με τον εργοδότη. Οτιδήποτε και αν είναι αυτό που μας απογοητεύει φτάνει για να μας κάνει να χάσουμε τη διάθεσή μας για την εργασία. Ωστόσο υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε «μία κακή ημέρα» και στο να νιώθουμε ότι η δουλειά μάς αρρωσταίνει καθημερινά. Αυτό είναι κάτι περισσότερο από το γενικό εργασιακό άγχος, καθώς αυτό αποτελεί σημάδι ενός τοξικού εργασιακού περιβάλλοντος. Ένα τοξικό εργασιακό περιβάλλον μπορεί να έχει επίπτωση και στην υγεία μας καθώς τα ανεβασμένα επίπεδα άγχους σε ένα δυσλειτουργικό γραφείο ή επιχείρηση μπορούν να οδηγήσουν στο Σύνδρομο Επαγγελματικής Εξουθένωσης, σε κόπωση ή ακόμα και σε κατάθλιψη. Για τους περισσότερους η δουλειά μας ίσως είναι και το δεύτερό μας σπίτι. Αφού εκεί περνάμε ένα μεγάλο μέρος της ημέρα μας, καθημερινά. Πιθανότατα περνάμε περισσότερο χρόνο με τους συναδέλφους μας παρά με την οικογένειά μας. Συνεπώς εάν δεν είμαστε χαρούμενοι στην εργασία μας, πιθανότητα αυτή η απογοήτευση να μεταφερθεί στην προσωπική μας ζωή, δημιουργώντας προβλήματα τόσο στην αυτοεκτίμησή μας, όσο και στις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Χαρακτηριστικά από ένα τοξικό εργασιακό περιβάλλον: Τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά ενός τέτοιου περιβάλλοντος είναι η δημιουργία μίας εξαρτημένης σχέσης αλλά και η θυματοποίηση των εργαζομένων. Αυτό σημαίνει ότι δημιουργείται σκόπιμα μία γενική ψυχολογία ότι έξω από το συγκεκριμένο εργασιακό χώρο δεν υπάρχει μέλλον για τον εργαζόμενο και ότι έξω από αυτή την επιχείρηση/εταιρεία δεν μπορεί κανένας να προχωρήσει. Δημιουργείται μία κατάσταση ύπνωσης στους εργαζόμενους με στόχο να τους κρατούν εγκλωβισμένους αλλά και ευγνώμονες για τα αυτονόητα. Η έλλειψη επικοινωνίας είναι επίσης ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά ενός τοξικού εργασιακού περιβάλλοντος. Όταν αισθάνεστε ότι μένετε εκτός, σχετικά με σημαντικές πληροφορίες και σημαντικά γεγονότα είναι ξεκάθαρο σημάδι ενός τέτοιου περιβάλλοντος. Μπορεί να μην λαμβάνετε κανένα σχόλιο για την απόδοσή σας και αν αυτό συμβεί γίνεται με τρόπο αρνητικό και σκληρό και όχι εποικοδομητικό όπως κανονικά θα έπρεπε. Επιπλέον χαρακτηριστικό του τοξικού περιβάλλοντος είναι η συστηματική μείωση και συνεχής υποτίμηση του ατόμου. Όταν, δηλαδή, του θέτουν ασαφείς και μη ρεαλιστικούς στόχους, με έλλειψη οργανογράμματος και δομών και με ανύπαρκτες περιγραφές ρόλων και εργασιών. Συνεπώς ο εργαζόμενος έχει αισθάνεται χαμηλή αυτοπεποίθηση και προσπαθεί να βρει τον τρόπο για να εργαστεί καλά και αποδοτικά κατά τη διάρκεια της κάθε μέρας. Σε ένα εχθρικό περιβάλλον συχνά παρατηρείται έλλειψη εμπιστοσύνης, όπου το άτομο δεν μπορεί να εμπιστευτεί τους συναδέλφους του και δεν νιώθει ασφαλής να μοιράζεται πληροφορίες ή συνεργάζεται στενά μαζί τους. Οι εργαζόμενοι σε ένα τοξικό περιβάλλον, αρκετές φορές, χαρακτηρίζονται από έλλειψη ενέργειας και δημιουργικότητας. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν τους επιτρέπεται να προτείνουν νέες ιδέες, νέους τρόπους και μεθόδους εργασίας και δεν μπορούν να είναι δημιουργικοί και να παίρνουν πρωτοβουλίες.  Τα ανώτερα στελέχη σε αυτό το περιβάλλον απορρίπτουν την αξία των υπαλλήλων τους και δεν τους αντιμετωπίζουν ως άξιους εργαζόμενους που παράγουν έργο. Ωστόσο, αυτό που συνήθως παρατηρείται είναι ότι τα επαναλαμβανόμενα περιστατικά, όσο επώδυνα και εάν είναι, ίσως δεν είναι αρκετά για να δημιουργήσουν αντιδράσεις ικανές ώστε να αντιμετωπιστούν όπως τους αρμόζει. Αντιθέτως, τα περισσότερα άτομα λειτουργούν με ένα μηχανισμό άμυνας και αντί για γενναία αντιμετώπιση τέτοιων περιστατικών, αυτά γίνονται συνήθεια, τρόπος ζωής και αποδεκτό γεγονός. Ο σύγχρονος εργαζόμενος  θα πρέπει να μάθει να  διαχειρίζεται ορθά το εργασιακό του περιβάλλον και να διαθέτει μηχανισμούς διατήρησης της ψυχικής του ισορροπίας. Το τοξικό εργασιακό περιβάλλον μπορεί να επιδράσει πολύ αρνητικά στην ψυχολογία ενός ατόμου. Όταν αναγνωρίζετε το τοξικό περιβάλλον στην εργασία σας, συζητήστε το με τους συναδέλφους σας ώστε να βρείτε μία λύση. Εάν αντιμετωπίζετε συχνά συγκρούσεις και διαφωνίες στο χώρο εργασίας σας, διαβάστε εδώ σε προηγούμενο άρθρο πως μπορείτε να τις διαχειριστείτε.

Καθώς οι οικονομίες ανακάμπτουν αργά, παραμένει η απειλή ανανεωμένων κυμάτων κορονοϊού. Η αβεβαιότητα θα παραμείνει για πολλούς μήνες, οπότε θα είναι σχεδόν αδύνατο να προσδιορίσουμε την ηγεσία στη «νέα πραγματικότητα» και πως οι ηγέτες πρέπει να τη διαχειριστούν. Ο κορονοϊός έχει κλονίσει αδιαμφισβήτητα ολόκληρη τη φύση της εργασίας. Αυτή η πανδημία έχει δημιουργήσει μια από τις πιο ασταθείς παγκόσμιες οικονομίες της εποχής μας.  Σε περιόδους κρίσης, η σωστή ηγεσία είναι πιο σημαντική από ποτέ. Η ιστορία έχει δείξει ότι πολλοί μεγάλοι ηγέτες έχουν αναδυθεί από τις αντιξοότητες. Στο νέο τοπίο που διαμορφώνεται οι ηγέτες προσπαθούν να διαχειριστούν όχι μόνο τον οικονομικό αντίκτυπο (τόσο για τους οργανισμούς που συνεχίζουν τη λειτουργία τους όσο και για τους οργανισμούς που βρίσκονται σε αναστολή λειτουργίας), αλλά και την ανασφάλεια που υπάρχει για τη σωματική και την ψυχική υγεία των ανθρώπων τους. Για τους ηγέτες, η πρόκληση της καθοδήγησης των ανθρώπων εν μέσω της αβεβαιότητας στη νέα πραγματικότητα φέρνει τις διαχρονικές ιδιότητες τους πιο μπροστά. Η ενσυναίσθηση  και η ευελιξία είναι πολύ σημαντικά χαρακτηριστικά της ηγεσίας αυτή τη στιγμή. Όταν οι εργαζόμενοι βιώνουν ξαφνικές αλλαγές, όπως η ανάγκη της εξ αποστάσεως εργασίας ή σε πολύ περιορισμένους χώρους εργασίας για μεγάλο χρονικό διάστημα, αυτές οι ιδιότητες είναι ακόμη πιο απαραίτητες για να διατηρήσουν τις ομάδες συνεκτικές, αφοσιωμένες και παρακινημένες. Ηγέτης είναι εκείνος που επηρεάζει το άμεσο περιβάλλον του. Ηγέτης, εν ολίγοις, σημαίνει να στέκεσαι στο ύψος των περιστάσεων. Ηγέτης σημαίνει να δίνεις ολοκληρωμένη και σωστή πληροφόρηση στους γύρω σου. Οι ηγέτες πρέπει επίσης να είναι ευέλικτοι, αλλάζοντας όχι μόνο τα σχέδια και τα χρονοδιαγράμματα εργασίας αλλά και το δικό τους στυλ ηγεσίας. Στη νέα πραγματικότητα, είναι πιθανό να απαιτηθούν διαφορετικά στυλ ηγεσίας. Ηγεσία στη «νέα πραγματικότητα» | Η αβεβαιότητα του Maslow: Η αυξανόμενη σημασία του σκοπού συνδέεται συχνά με τη γνωστή σε όλους μας ιεραρχική πυραμίδα αναγκών του Maslow, η οποία δείχνει πώς οι ανάγκες εξελίσσονται από φυσιολογικές/βιολογικές (π.χ. φαγητό, ζεστασιά, καταφύγιο) σε ανάγκες ασφαλείας, κοινωνικής αποδοχής, αυτοεκτίμησης και τελικά αυτοπραγμάτωσης. Ενώ μέχρι τώρα εστιάζαμε στην αυτοπραγμάτωση, πλέον -λόγω της πανδημίας- επιστρέψαμε στις βασικές μας ανάγκες. Όπως πάντα, οι καλύτεροι ηγέτες των εταιρειών θα δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στις ανάγκες των υπαλλήλων, των πελατών και ευρύτερα της κοινωνίας. Στην Ελλάδα και στον κόσμο, υπάρχουν παραδείγματα αλυσίδων ξενοδοχείων που «μεταμορφώνονται» σε κέντρα υγείας, αλυσίδες γρήγορου φαγητού που παρέχουν δωρεάν φαγητό στους νοσηλευτές και τους γιατρούς των νοσοκομείων, εταιρείες από όλους τους κλάδους της οικονομίας που κάνουν δωρεές τεχνολογικού και ιατρικού εξοπλισμού για την υποστήριξη των δομών υγείας και εκπαίδευσης κά. Σε αυτές τις κρίσιμες περιόδους, η έννοια της αποτελεσματικής ηγεσίας αποκτά μία απολύτως καθοριστική διάσταση. Ο ηγέτης καλείται να κινηθεί γρήγορα και να δημιουργήσει ένα παρόν και ένα μέλλον με επίκεντρο τον άνθρωπο. Πρέπει να δείξει ενδιαφέρον για τη ζωή των συναδέλφων του ώστε αυτοί να αισθάνονται ψυχολογική ασφάλεια και στήριξη. Αυτή η κρίση και η «νέα πραγματικότητα»   μπορεί να είναι περίεργη και τρομακτική. Αλλά είναι ευκαιρία για τους ηγέτες να προωθήσουν την ηγετική τους ικανότητα σε μεγαλύτερη κλίμακα, να επαναφέρουν τις αξίες και τις προτεραιότητες του οργανισμού ή της επιχείρησης και τέλος να αναπτύξουν νέες ικανότητες για ανθεκτικότητα στο εργατικό δυναμικό αλλά και στην δική τους ηγεσία.

Ο ρατσισμός στο χώρο εργασίας και οι διακρίσεις είναι ένα παγκόσμιο ζήτημα και αποτελεί ένα γεγονός που είναι βαθιά ριζωμένο στην κοινωνία μας. Το 2020 έχει αποδειχθεί μία ιστορική χρονιά λόγω της πανδημίας, πλέον όμως προστέθηκε και η εξέγερση ενάντια στη φυλετική αδικία μετά τον πρόσφατο θάνατο του Τζορτζ Φλόιντ. Αυτό το γεγονός είχε ως αποτέλεσμα πολλές διαμαρτυρίες ανά τον κόσμο ενάντια στις φυλετικές διακρίσεις. Ο κοινωνικός ρατσισμός, η ιδιότυπη αυτή μορφή φανατισμού, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που καλείται ν’ αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα σε παγκόσμιο επίπεδο. Δυστυχώς όμως, είναι και θέμα ταμπού στους περισσότερους χώρους εργασίας. Σύμφωνα με το Δίκτυο Καταγραφής Ρατσιστικής Βίας, πέρσι καταγράφηκαν «100 περιστατικά ρατσιστικής βίας με περισσότερα από 104 θύματα» , που προήλθαν από ένστολους, δημόσιους λειτουργούς, εργοδότες, απλούς πολίτες και από οργανωμένες ομάδες. Τι είναι όμως ο ρατσισμός στο χώρο εργασίας; Η διάκριση στην απασχόληση συμβαίνει όταν ο εργαζόμενος αντιμετωπίζεται δυσμενώς λόγω της φυλής του, του χρώματος του, της εθνικής καταγωγής του, του φύλου, της θρησκείας, της αναπηρίας ή της ηλικίας του. Ρατσισμός: Διάφοροι τύποι Υπάρχουν πολλά είδη διακρίσεων και ρατσισμού που μπορεί να βιώσει ένας εργαζόμενος για τους λόγους που προαναφέρθηκαν. Άμεση διάκριση γίνεται όταν ο εργοδότης αντιμετωπίζει ένα άτομο χειρότερα από κάποιο άλλο σε συγκρίσιμη κατάσταση για τους λόγους που προαναφέρθηκαν Έμμεση διάκριση είναι μια πρακτική, πολιτική ή κανόνας που εφαρμόζεται σε όλους έχει όμως αρνητικές συνέπειες σε ορισμένα άτομα. Παρενόχληση Πρόκειται για ανεπιθύμητη συμπεριφορά, εκφοβισμό ή άλλη συμπεριφορά που έχει ως στόχο ή αποτέλεσμα τη δημιουργία εκφοβιστικού, εχθρικού, εξευτελιστικού, ταπεινωτικού ή επιθετικού περιβάλλοντος Εντολή για εφαρμογή διακριτικής μεταχείρισης Νοείται όταν ένα άτομο παρακινεί ένα άλλο άτομο να προβεί σε διακρίσεις σε βάρος κάποιου άλλου. Θυματοποίηση Γίνεται όταν οι άνθρωποι υφίστανται αρνητικές συνέπειες ως αντίδραση σε καταγγελία για διακριτική μεταχείριση. Είναι παράνομο να γίνονται τέτοιες διακρίσεις στο χώρο εργασίας είτε κατά τη διαδικασία της πρόσληψής, είτε σε κάποιον που απασχολείται επί του παρόντος. Ωστόσο, ενώ ο ρατσισμός καθίσταται παράνομη πράξη και καθώς οι νόμοι και οι κοινωνικοί κανόνες βοήθησαν στο να γίνει απαράδεκτος και παράνομος, συνεχίζει να υπάρχει και να εμφανίζεται στην κοινωνία και στο εργασιακό περιβάλλον. Στην Ελλάδα, οι προτάσεις του Δικτύου, του Συνηγόρου του Πολίτη και άλλων φορέων περιλαμβάνουν εκπαίδευση υπαλλήλων, γρήγορη και αποτελεσματική τιμωρία των υπευθύνων για ρατσιστικές επιθέσεις, την ενίσχυση της νομοθεσίας για τις ευάλωτες ομάδες. Ο ρατσισμός δεν έχει θέση στην κοινωνία. Οι επιχειρήσεις πρέπει να είναι μέρος της αλλαγής που απαιτείται, για να εξαλειφθούν οι προκαταλήψεις και για να οικοδομήσουμε υποστηρικτικές κουλτούρες σεβασμού και δικαιοσύνης για όλους. Συνεπώς, αποτελεί απαραίτητο να κατανοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο ο ρατσισμός και οι διακρίσεις εκδηλώνονται στο σύγχρονο χώρο εργασίας, αλλά και να καθιερωθούν οι διαδικασίες που πρέπει να ακολουθούνται για την αντιμετώπιση του συστημικού ρατσισμού ώστε να δημιουργηθούν πραγματικά δίκαιοι, χωρίς αποκλεισμούς, χώροι εργασίας.